Eskiden hiç kullanmadığım, hatta bir şekilde evde bulunanları mutfak en ücra dolapların arkalarına tıkıştırdığım önlükler..Gereksiz bulduğum, şıklığımı bozacağını düşündüğüm, ama şimdi tam da "odaklanabilmek" ve "mutfak şıklığımı yaratmak" için üzerimden eksik etmediğim önlükler..
Artık vakit bol ya, eskisi gibi işten gelir gelmez, ellerimi yıkadığım gibi, tayyörle, fularla, broşla, makyajla mutfağa dalma devirleri bitti. Artık her işi, o işi yaptığım son sefermiş gibi hissederek yapmaya çalışıyorum, bana hediye edilen bu kısacık ama kıymetli zaman içinde o işe ayırdığım yine çok kıymetli o zaman aralığında, aklımda o işten başka hiç bir şey olmadan, tam anlamıyla odaklanarak çalışabilmek için, öncelikle müzik açıyorum, sonra önlüğü giyiyorum, bulaşık mı, yemek mi, reçel mi, ocak temizliği mi? hiiç fark etmez, tabağım, ocağım, tencerem olduğuna şükrederek başlıyorum, içlerine koyacak yiyeceklerim olduğuna seviniyorum, bunları yiyecek sağlığımız olduğu için duygulanıyorum, hayatımdaki bunları yedirecek insanlara teşekkürlerimle mutfaktan çıkıyorum. Bunların her anında yanımda, arkamda, kısacası üzerimde hep onlar var, önlüklerim...Önlüğüm yoksa, çıplak gibiyim ben, kaşık bıçak yakışmıyor elime, hep bir şeyler eksik kalıyor sanki..O yüzden önlük kullanıyorum değişik değişik, yemekler için ayrı, pastalar için ayrı, ahşap boyarken ayrı..O yüzden önlükler dikiyorum renk renk kendime başka, eşe dosta başka..Ben önlükleri çokk seviyorum.
Bir de bu pastayı. Rus pastası Medovik..Yani Honey Cake..
Tarifi Cafe Pepela'dan aldım. Öyle güzel anlatmış ki, kıvamı, görünüşü, her şeyi birebir tutuyor ve insanlar, sizin elinizden çıkma olduğuna inanamıyorlar bu harika pastanın. İlk özel gününüz için deneyin, özel günlere yakışır, özel bir pasta bu..Tarifi Cafe Pepela'da..
Bu güzel tarif için kendisine tekrar teşekkür ederken, deneyeceklere de şimdiden afiyet olsun diyorum.
No comments:
Post a Comment